Op weg naar een kinderwijkperspectief

Ook de kinderen van de basisscholen in het Soesterkwartier werken aan een wijkperspectief. Vanuit de werkgroep toeren Hedy Vermeer en Natasja Opscherper, samen met ABC-coördinator Marieke van Krugten drie weken langs de scholen. Alle kinderen van de groepen 6, 7 en 8 worden erbij betrokken. Een intensief programma van 3 lessen, elke week weer een nieuwe les.

Het is woensdagochtend 6 oktober dat we mogen meekijken bij groep 7 van de Kubus, bij de klas van Anne Wil. De week ervoor had deze klas al op een kaart van het Soesterkwartier mogen intekenen hoe zij gebruik maken van de wijk. Waar woon je, waar woont je oma, waar ga je naar school. Waar speel je met je vrienden, en waar staat de winkel? En het voetbalveld? Welke route neem je altijd? Op deze wijze kreeg de werkgroep zomaar beschikking over ruim 200 kaartjes van de wijk, waarop haarfijn staat uitgewerkt op welke manier zij deze wijk tot de hunne maken. Prachtig om te zien hoe juist de kinderen grootverbruiker zijn van deze wijk.

Vandaag staat de tweede les op het programma. Marieke start de les met een serie oude foto’s vanuit afgelopen eeuw uit het Soesterkwartier. Spelende kinderen in de plassen van de Bonifaciusstraat, Mevr. Wolfenbuttel van het snoepwinkeltje dat alle kinderen destijds wel wisten te vinden. Een plaatje van de Soesterweg, waar geen enkele auto op te zien is. Die waren er toen nog nauwelijks. “Het valt jullie op dat de wijk in deze periode heel erg veranderd is!”, constateert ze, “wat we vandaag gaan doen, is 15 jaar vooruit kijken. Want de wijk blijft veranderen.”

In groepjes werken de kinderen hun kijk op de toekomst uit. Op de verschillende tafels liggen verschillende thema’s centraal. Aan de tafel “Auto, fietsen of lopen?” laten de kinderen hun fantasie los op het parkeren in de wijk. Door al die auto’s is er immers bijna geen plek meer over om te stoepranden. Levi heeft een helder idee. “Op het station kun je fietsen met zo’n constructie boven elkaar zetten. Als we dat nou ook doen met de auto’s langs de weg? Dan halveren we het autoprobleem!” Op foto’s worden met paperclips transparanten vastgemaakt, waarop iedereen zijn idee kan intekenen.

Aan het einde van de les worden de foto’s verzameld. Het zijn er meer dan 50, vanuit deze ene klas. Een ieder legt ze in het zilveren koffertje. Elke van de 3 scholen heeft zo’n zilveren koffertje. Met al die ideeën vormt het een ware schat voor de wijk van de toekomst.

Uiteindelijk zal deze hele lessencyclus ertoe leiden dat er niet alleen 3 zilveren koffers, maar ook een gouden koffer met de miljoenennota zal worden uitgereikt aan de wijkwethouder. Deze gouden koffer zal het kinderwijkperspectief bevatten, en hiermee als een belangrijk onderdeel ook vooraf gaan aan het totale wijkperspectief voor het Soesterkwartier.

Want dat werd ons wel duidelijk: We doen al dit werk niet alleen voor volwassenen. Juist de kinderen hebben perspectief nodig op een lang leven in een prettige wijk.