Werkgroep laat zich bijpraten over Langs Eem en Spoor

Op dinsdagochtend 21 september verzamelde zich niet alleen de werkgroep tijdens het wekelijkse overleg in de Keistadkerk, ook enkele medewerkers vanuit de gemeente waren aanwezig. “Langs Eem en Spoor” stond op de agenda, het programma waaronder alle bouwprojecten rondom de wijk vallen.

Met een korte toelichting op hun functietitels, stelden de gasten zich voor:

• Gerry Zwier, programma manager van Langs Eem en Spoor
• Sanne Geerts, project manager van de Kop van Isselt en het Trapezium
• Liesbeth van Doorn, project manager van De Nieuwe Poort

Gerry beet de spits af, met haar toelichting op het programma. “Het lijkt wel alsof dit een vrij nieuw initiatief is, maar in feite loopt het al heel lang. Een aantal deelprojecten zijn immers al vele jaren onderwerp van gesprek, en zelfs in uitvoering.” In totaal gaat het om een gebied van 46 hectare.

Voor de ontwikkeling van het gebied heeft de Raad de opdracht gegeven om de wijk hierbij op een andere manier te benaderen door te starten met de vraag “Wat heeft het de wijk nodig?” voordat het stadhuis aan de tekentafel de kwaliteitsverhoging zelf gaat verzinnen. Kijk bijvoorbeeld eens (samen met de wijk) naar de wensen en noden van de wijk op gebied van scholen en verkeer, de Noordewierweg.

In het co-creatieproject over het Wijkperspectief klinkt deze opdracht nog steeds door. Daarmee klinkt dit als interessante kost voor de werkgroep Wijkperspectief om eens op door te vragen: “Wij horen in de wijk dat de gemeente het Soesterkwartier wil afsluiten van de rotonde. Hoe zit het dan echt?” Een mooie knuppel in het hoenderhok. “Het is inderdaad soms wat verwarrend”, beaamt Gerry, hierbij verwijzend naar de actualiteit van een jaar terug. De wijk zou erg gebaat zijn bij een goede communicatie. Met de gevelde eik van vorige week nog vers in het hoofd, ligt hier een mooie uitdaging voor de toekomst.

Sanne neemt met haar verhaal het stokje over. “Op de Kop van Isselt streven we naar een eigen identiteit, waarbij naast wonen ook ruimte komt voor kleinschalige maak-industrie. Denk bijvoorbeeld aan Rockcity, een stadsbrouwerij, eerlijk en ruw, iets verderop in de Isselt. De Kop van Isselt moet ook ruimte geven voor cultuur en horeca. Maar voor de school- en sportvoorzieningen sluiten we graag aan op het Soesterkwartier. Voor ons is het een uitdaging om deze verbinding sterk te maken. En dat is een hele opgave, vanwege de Amsterdamseweg die hier tussen door loopt. De verwachting is zelfs dat deze nog breder wordt dan nu het geval is. Maar er zijn ook kansen: De Groengordel kan mooi aansluiten op het groen dat we hier voor ogen hebben, met een mooie zichtlijn naar de Eem: Het Eempark.”

Mooie woorden, maar de hoe-vraag dringt zich op. “Sta je nu op de Pionier (klik hier), dan bekruipt je het gevoel om op een stadscamping te zitten… en is het Soesterkwartier heel ver weg!” Hoe laat je de nieuwe wijk onderdeel worden van de bestaande, en ook: Hoe laat je de bestaande wijk aanhaken op de uitbreidingen? Hoe laat je bijvoorbeeld de detailhandel van de Noordewierweg meeprofiteren door een grotere klantenkring? Sanne gelooft dat het antwoord ligt in het benutten van de kracht van de oude wijk. “Als de bestaande wijk zich focust op de kleinschaligheid, de dorpse winkeltjes van lokale middenstanders, dan heeft dat ook aantrekkingskracht op de nieuwe bewoners die zich om de wijk zullen vestigen.” In dat licht benadrukt zij ook nog eens de onwenselijkheid van het recente nieuws van twee megasupermarkten op de Isselt. Door een complex aan factoren heeft de gemeente dit niet kunnen tegen houden.

De creativiteit van de werkgroep kwam nu echt op gang. “Gisteren spraken we drie buurvrouwen uit de wijk die drie eengezinswoningen ‘bezet’ houden. Zij laten zich niet verleiden om kleiner te gaan wonen tegen dubbele huur. Kunnen de woningcorporaties die gaan bouwen in het programma Langs Eem en Spoor zulke vrouwen op leeftijd niet de mogelijkheid bieden om met huurbehoud door te stromen?” Een mooie suggestie, schot voor open doel, maar deze kwam wellicht te dicht bij een lopende discussie van politieke aard… En daar gaan de projectmanagers niet over.